Dzień Edukacji Narodowej to polskie święto państwowe, dzień szczególny dla oświaty, szkolnictwa, uczniów i nauczycieli. Upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej, utworzonej z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego
14 października 1773 roku. Na mocy ustawy z dnia 26 stycznia 1982 roku, zwanej Kartą Nauczyciela, dzień Edukacji Narodowej zwany potocznie dniem nauczyciela, uznano za oficjalne święto wszystkich pracowników oświaty.
Dzień Nauczyciela jest obchodzony w większości krajów świata, różnicą jest tylko data. W Argentynie przypada on 11 września, w Brazylii 15 października, w Chinach 10 września a na Węgrzech jest to zawsze pierwsza niedziela czerwca. W Polsce, Dzień Edukacji Narodowej jest uroczyście obchodzony 14 października w szkołach i instytucjach związanych z edukacją, jest też okazją do nagradzania wyróżniających się dla edukacji osób. Apele, szkolne akademie, uroczystości, bądź dzień wolny od zajęć – tak uczniowie i nauczyciele celebrują dzień oświaty. Dzień Edukacji Narodowej to także okazja do uświadamiania uczniom roli nauczyciela w edukacji i wychowaniu młodego pokolenia.
Dzień Edukacji Narodowej może też być dobrą okazją żeby uzmysłowić sobie, że oświata to nie tylko nauka. Co poza tym można robić w szkole? Na przykład zapisać się do szkolnego koła zrzeszającego wolontariuszy. Szkolne Koła Wolontariatu to grupy młodych, aktywnych i kreatywnych osób, które dobrowolnie niosą pomoc potrzebującym, angażują się w rozwiązywanie lokalnych problemów, rozwijając tym samym swoje pasje i zainteresowania, poznają nowych ludzi i wolontariat. Co dostają w zamian? Umiejętność pracy w grupie, poszukiwania kompromisów i rozwiązań, zdolność obserwacji otoczenia a przede wszystkim fajną przygodę i doświadczenie. Jak stać się członkiem Szkolnego Koła Wolontariatu? Zapytaj kolegów, nauczycieli. W twojej szkole nie ma takiego klubu? Porozmawiaj z nauczycielem, koło wolontariuszy można powołać w każdej chwili!
Z okazji Dnia Edukacji Narodowej wszystkim uczniom życzymy nauczycieli pełnych pasji, a samym nauczycielom – spełnienia i satysfakcji w pracy z dziećmi, nie tylko w ramach obowiązkowych lekcji.
Kaja Chmielewska